Gedichten

Icarus

Tussen Honolulu en de westkust
vlieg ik tussen zon en oceaan,
begrijp ineens hoe alles is,
vanwaar wij komen en waarheen wij gaan.

De kosmos is zeer goed en louter schoonheid,
de mensen zijn mischien een beetje slecht;
ik wil mij voortaan aan het hoogste wijden,
de kleine dingen komen wel terecht.

Ik heb het lot, het doel, de zin begrepen,
ik ken mijn taak, ver boven ’t daaglijks brood;
voor de essentie zal ik voortaan leven
de uren die mij scheiden van de dood.

Andreas Burnier

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *