Dirk van de Broek zegt in zijn memoires onder meer het volgende over de Petruskerk en de graftombes:
De korzelige vrind |
|
| Dat de Petruskerk en daarmee een fragment van het oude Sloterdijk bewaard is gebleven is niet te danken aan een gelukkig toeval. Het is niet het gevolg van overheidsbeleid dat monumenten spaart. Het bedehuis is weliswaar oud, het ligt er sfeervol, maar het is verder nogal gewoontjes. Het feit dat de grootouders van Vincent van Gogh er getrouwd zijn, verandert daar niets aan.en verder…Kerk en begraafplaats waren ernstig in verval, dat leed geen twijfel. Toen is de geest vaardig geworden in de Stichting Behoud Petruskerk en omgeving Oud Sloterdijk. Men wilde behouden en restaureren. Men zocht steun bij kapitaalkrachtige mensen, die een band hadden met het kerkje. Eén van hen was Dirk van den Broek. “Ik ben blij dat ik aan de instandhouding van kerk en kerkhof heb kunnen bijdragen. Het was een emotionele beslissing. Mijn ouders hadden een eigen bank in die kerk. Ik ben er gedoopt. Joukje en ik zijn er op vrijersvoeten ter catechisatie geweest. Wij zijn er getrouwd.”en verder over de graftombes:
Op het kerkhof is gewoekerd met de beschikbare ruimte, dat is in een oogopslag duidelijk. Het is er waarschijnlijk de oorzaak van, dat hier een bijzondere vorm van bijzetting is toegepast, die naast de Petruskerk nog slechts ergens in het Friese wordt aangetroffen. Het zijn graven niet binnen, maar toch in de kerk. In de kerkmuur eigenlijk, van buiten toegankelijk. De ruimte tussen de uitspringende steunberen is telkens door een meer dan manshoge extra buitenmuur afgesloten. Hierdoor zijn ruimten ontstaan van 3 m breed, 2.70 m hoog en 1.50 m diep, die met zware, bewerkte sluitstenen worden afgedekt. Grafkelders boven de grond, waarin mistens acht begravingen kunnen plaatsvinden, letterlijk in de lucht. Langs de kerk wandelend, ziet men deze muurtombes, vaak bekroond met een wapen, in gebruik bijvoorbeeld bij het boerengeslacht van Gelder-van Beem, de aannemers van Steenwijk, de familie Wijnsouw. Enkele van die muurtombes waren beschikbaar en deze mogelijkheid werd Dirk van den Broek aangeboden: “Ik behoor tot de mensen die zoiets niet onkies, ontijdig of eng vinden. |
De Petruskerk
Tombe bij Petruskerk
Als ik begraven word, dan prefereer ik zo’n tombe verre boven die natte, kouwe grond, die bagger. Van die crematie-gedachte zijn wij terug gekomen. Zo’n tombe is een droge ruimte, boven de grond, ik denk dat dat de beste keus is en wat meegenomen is, je ligt nog een beetje op niveau. Heel praktisch: Het wordt niet vuil, het gaat niet kapot, er groeien geen planten of rotzooi omheen. Zo’n denneboom op je graf, dat trekt mij ook helemaal niet aan, met die naar beneden groeiende wortels.”
|
